๑. หลักการและเหตุผล
โรคพิษสุนัขบ้า เป็นโรคติดต่อชนิดสัตว์ติดคนที่มีอันตรายและน่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างยิ่ง คนหรือสัตว์ที่เป็นโรคนี้แล้วไม่มีทางรักษาให้หายได้ผู้ป่วยทุกรายจะต้องตาย ถึงแม้ว่าในช่วงหลายปีที่ผ่านมาได้พยายามกำจัดโรคนี้ให้หมดไป แต่ก็ยังไม่ประสบความสำเร็จ และภายหลังจากมีพระบรมราชโองการให้ประกาศใช้ พระราชบัญญัติโรคพิษสุนัขบ้า พ.ศ. ๒๕๓๕ มีผลทำให้สถิติของผู้เสียชีวิตจากโรคพิษสุนัขบ้าลดลงอย่างต่อเนื่องแล้วก็ตาม แต่ในการดำเนินงานควบคุมและป้องกันโรคพิษสุนัขบ้ายังคงมีอยู่เพื่อกำจัดโรคนี้ให้หมดไป เพื่อบรรลุเป้าหมายดังกล่าวจึงมีความจำเป็นต้องดำเนินกิจกรรมควบคู่กันไปหลายประการ และทุกกิจกรรมจะต้องอาศัยความร่วมมือร่วมใจกันระหว่างหน่วยงานภาครัฐ และภาคประชาชน ภายใต้กรอบของกฎหมายที่กำหนดไว้ เช่น การสร้างภูมิโรคจากการให้วัคซีน และการให้ความรู้แก่ประชาชน เพื่อไม่ให้เกิดโรคและระบาดไปสู่สัตว์และคน
ตามแนวทางพระปณิธานของสมเด็จพระเจ้าน้องนางเธอ เจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ อัครราชกุมารี กรมพระศรี สวางควัฒน วรขัตติยราชนารี ที่มีต่อพสกนิกรชาวไทยและสรรพชีวิตในข้อทรงห่วงใยปัญหาโรคพิษสุนัขบ้าที่เป็นปัญหาสำคัญของชาติ
๒. วัตถุประสงค์
๒.๑ เพื่อสนองพระปณิธานของสมเด็จพระเจ้าน้องนางเธอ เจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ อัครราชกุมารี
กรมพระศรี สวางควัฒน วรขัตติยราชนารี ตามพระประสงค์ให้โรคพิษสุนัขบ้าหมดไปจากประเทศไทย
๒.๒ เพื่อให้มีข้อมูลและขึ้นทะเบียนสุนัข และสัตว์ที่เป็นพาหะนำโรคพิษสุนัขบ้า เป็นปัจจุบัน
๓. ผลการดำเนินงานออกสำรวจ
- สุนัขเพศผู้ ๓๒๔ ตัว
- สุนัขเพศเมีย ๓๒๕ ตัว
- แมวเพศผู้ ๒๑๕ ตัว
- แมวเพศเมีย ๓๑๒ ตัว
ข่าว ณ. วันที่ 31 มี.ค. 2566 เวลา 15.56 น. โดย คุณ ไพบูลย์ เรืองประยูร
ผู้เข้าชม 280 ท่าน | 
